Que sabemos do síndrome do impostor?

Atribuír o éxito á sorte, sentir non estar á altura ou non ser capaces dalgunha situación é máis habitual do que se pensa. Anteriormente falamos sobre que é a síndrome do impostor e como xestionala, no que as persoas dubidan dos seus logros e temen verse ante as demais persoas como unha fraude. Neste novo post falaremos máis sobre os diferentes perfís de persoas coa síndrome do impostor:

Cales son as tipoloxías de impostores?

1. Perfeccionista: adoitan ser persoas que se propoñen metas que se perciben como inalcanzables. Ao ser metas tan altas, se non son alcanzadas, adoitan perder confianza e xorden moitas dúbidas. Este perfil de impostor prefire ter o control de todo, ao percibir que se outra persoa fai as cousas, non sairán tan ben como se as fixese por si mesma.
Caracterízase por querer facer todo á perfección sempre, así mesmo é difícil delegar e cando o fai, os resultados non son o que espera, polo que adoita aplicar o micromanagement, que se caracteriza por ter un control excesivo do equipo.

Este perfil pensa que sempre se pode lograr algo mellor e aínda que, iso é certo; é importante ter claridade en tempos, obxectivos e recursos cos que se conta e establecer as metas conforme a iso. En caso de cometer algún erro ou equivocación, tómao como unha iteración, os erros son parte do proceso de aprendizaxe.

2. Individualista: Cada vez o traballo en equipo adoita tomar máis forza, pero este perfil adoita optar polo traballo independente, considera ter logros por conta propia e o crer que non é necesaria a axuda de ninguén.

Con todo, en ocasións o traballo individual pode ser un reto e derivar a moita incerteza.  Aínda que este traballo poida ser eficiente, a través do traballo en equipo enriquécense moito máis os proxectos nas institucións e empresas.

3. Experto: O principal temor destes perfís é ser considerado como alguén que non conta cos coñecementos necesarios, adoita ser un perfil que a pesar de ter os coñecementos necesarios, en ocasións percíbese como alguén que non encaixa porque non cumpre requirimentos completos, por exemplo nun posto de traballo. Outra das súas características é desexar estar en constante crecemento e aprendendo novos métodos que lle permitan crecer as súas habilidades, porque é a forma que considera elemental para triunfar. A pesar de ter os coñecementos necesarios, non se considera unha persoa experta, por iso os recoñecementos, xa sexa por parte do seu equipo de traballo ou a súa contorna, non son cribles para si mesmo.

4. Super: O considerar que é posible realizar moitas tarefas lévalle a ser un perfil tenso e ao non limitar o seu traballo diario adoita dedicar horas extras ao traballo, adoita pensar que ter descansos en horas laborais é un desperdicio de inactividade, máis aló dun descanso para mellorar a produtividade, por iso e para evitar ser visto como un perfil que non traballa adoita dar maior prioridade ao traballo e deixar de lado a súa vida persoal.

5. Xenio: Do mesmo xeito que os expertos, este perfil ten expectativas demasiado altas e fórzanse a facer as cousas ben no primeiro intento; con todo, os erros lévannos a crecer e mellorar, este perfil sente que é exitoso ao ter diversas habilidades sen considerar o esforzo que hai detrás, xa sexa que considere que sempre é sobresaliente sen esforzarse demasiado, cando ten algún contratempo vese frustrado, prefire non tomar novos retos porque lle fan saír da súa zona de confort.

Estar en constantes capacitacións non é un indicador de que se estea aprendendo, pois a aprendizaxe require de diversos factores, como o tempo de concentración.

Algunhas recomendacións para evitar a síndrome do impostor son:

• Ter obxectivos e tempos alcanzables. No caso de que non sexa posible, solicitar apoio do teu equipo de traballo, que pode achegar ideas para mellorar e eficientar as tarefas.
• Minimizar o traballo individual. Así se pode compensar a sensación de nunca facer o suficiente.
• Pedir feedback. Isto pode axudar a percibir o bo traballo que realizas, para comezar a recoñecer as habilidades que tes.

Referencias bibliográficas

Clance, P. R. y Imes, S. (1978). The Imposter Phenomenon in High Achieving Women: Dynamics and Therapeutic Intervention. Psychotherapy Theory, Research and Practice

Dr. Valerie Young, (2011). The Secret Thoughts of Successful Women: Why Capable People Suffer from Impostor Syndrome.